Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές - Αυτισμός

Με τον όρο Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές (ΔΑΔ) αναφερόμαστε σε μια ομάδα διαταραχών που αφορούν την ανάπτυξη ενός συνόλου πολλαπλών βασικών ικανοτήτων , με κύρια στοιχεία τη δυσκολία στην επικοινωνία και στην κοινωνικοποίηση .

Ενδείξεις εκδήλωσης Διάχυτων Αναπτυξιακών Διαταραχών

οι μειωμένες ικανότητες επικοινωνίας : ανάπτυξη λόγου και έκφρασης, κατανόηση εντολών-οδηγιών, πραγματολογικές ικανότητες, διατήρηση βλεμματικής επαφής, χρήση διαλόγου, λεκτική έκφραση και κατανόηση συναισθημάτων - πρόθεσης - χιούμορ, λανθασμένη χρήση κανόνων επικοινωνίας, ηχολαλία, κά
οι δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση: έκφραση συναισθήματος, κατανόηση κοινωνικών δεξιότητων και συναλλαγών, προσαρμοστικότητα σε αλλαγές της ρουτίνας τους, ένταξη σε ομάδα, κά
το διαταραγμένο παιχνίδι: απουσία συμβολικού παιχνιδιού, εμμονή με αντικείμενα που κυλούν ή στριφογυρίζουν, στερεοτυπίες στο παιχνίδι
οι στερεοτυπίες: κινητικές στερεοτυπίες (κινήσεις εκκρεμούς του κορμού , τινάγματα χεριών, φτερουγίσματα) , τικς, λεκτικές στερεοτυπίες, εμμονές σε συγκεκριμένα ερεθίσματα (οσμές, ήχοι, γεύσεις)

Τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού, πολύ συχνά παρουσιάζουν κάποια συμπτώματα στα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Τα συμπτώματα αυτά αφορούν τις κοινωνικές δεξιότητες ,την επικοινωνία και τη συμπεριφορά. Πιο συγκεκριμένα, κατά το πρώτο έτος της ζωής τους δεν πραγματοποιούν σημαντικές χειρονομίες. Ακόμα και κατά τους πρώτους μήνες της ζωής τους, πολλές φορές δεν αντιδρούν και αποφεύγουν να πραγματοποιούν βλεμματική επαφή. Μοιάζουν αδιάφορα για τους άλλους ανθρώπους και και συχνά φαίνεται να προτιμούν να είναι μόνα τους. Μπορεί να δέχονται παθητικά τις αγκαλιές και τα χάδια και δεν χαμογελούν. Δεν ανταποκρίνονται στο όνομά τους και μερικές φορές, από την "απάθεια" που δείχνουν,φαίνονται σαν να είναι άτομα με προβλήματα ακοής. Επίσης, παρουσιάζουν καθυστέρηση στη ανάπτυξη των γλωσσικών δεξιοτήτων: δεν αναπτύσσουν λόγο καθόλου μέχρι 16 μηνών ενώ και κατά τα 2 πρώτα έτη της ζωής τους συνήθως δεν μπορούν να συνδυάσουν δύο-τρεις λέξεις για να δημιουργήσουν φράση. Άλλα παιδιά , χάνουν τις γλωσσικές ή κοινωνικές δεξιότητες που είχαν προηγουμένως αποκτήσει. Τέλος, κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους ,τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα φαίνεται πως δεν ξέρουν πώς να παίξουν με τα παιχνίδια τους και παρουσιάζουν εμμονές με ένα συγκεκριμένο παιχνίδι ή αντικείμενο.